قەڵەمی سووک

شەفیق کومالی (شفيق الكمالي)، کە دوو جار لە سەردەمی بەعسدا بوو بە وەزیر، شاعیرێکی بێئەدەبی بەعسی بوو. ئەم شیعرەی بۆ سەددام نووسیوە:

"لولاك ما نزل المطر

لولاك مانبت الشجر

لولاك – يا صدام – ما خلق البشر".

واتە: تۆ نەبیت، باران نابارێ

تۆ نابیت، دار شین نابێ

تۆ نەبیت – ئەی سەددام – مرۆ خەلق نابێ".

وەک باس دەکرێ، ئەو شیعرە دوای ڕەخنەیەک نووسراوە کە لە سەددامی گرتووە. کەمالی گوتبووی: "کەسێ دژی بەعس بێ، پێویست ناکا کەسوکاری ئازار بدرێن". ئیدی سەددام غەزەبی لێ هەڵدەگرێ. کەمالی، کە بەو غەزەبە دازانێ، لە ترساندا ئەو شیعرە دەنووسێ. کەچی دادی نادات. خرایە بەندیخانەوە و دوای دەرچوونی، بە ماوەیەکی کەم، مرد. قسە هەیە دەرزیی ژەهریان لێ دابێ.

قەڵەمی سووک ئاوهایە! دکتاتۆریش، هەرچی بۆ بکەیت هەر ئەوەیە!.